Er lekte van alles

In 2019 is de crisisorganisatie achttien keer opgeschaald, ongeveer evenveel als vorig jaar. In het merendeel was dat naar GRIP 1 (13 keer), 2 maal naar GRIP 2 en 2 maal naar GRIP 3. Opvallend was het aantal lekkages: van chloor in een zwembad en gas in een woonflat tot koolmonoxide in twee flats en gas in een winkelcentrum. Gelukkig bleef de impact op inwoners en bezoekers beperkt.

De meest opvallende cases met de meeste impact op de omgeving waren de aangekondigde OV-staking in relatie tot de bereikbaarheid van Schiphol (mei). De uitval van KPN in grote delen van Nederland waardoor 112 niet bereikbaar was (juni). En de uitval van de vliegtuigbrandstof met grote vertragingen en onrust in de terminal van Schiphol (juli).

Wat valt op?

Wij zien dat crisistypen veranderen en daarmee ook de rol van de veiligheidsregio. Steeds vaker wordt een beroep gedaan op de crisisorganisatie om de continuïteit van de samenleving te beschermen of helpen herstellen. De samenhang in risico’s en inzet op continuïteit zorgen ervoor dat wij steeds meer partners kennen en nodig hebben. Onze netwerkfunctie wordt hiermee steeds belangrijker.

We zien dat we vaker te maken krijgen met verstoringen en hebben ervaren dat kleine ontwikkelingen of verstoringen soms een grote impact kunnen hebben op de omgeving. Denk bijvoorbeeld aan de aangekondigde protestacties van Greenpeace op Schiphol om aandacht te vragen voor het klimaatprobleem. Of de boeren die protesteerden tegen de stikstofmaatregelen.

Wel of geen crisis

Vaak zijn het dreigende situaties met een onbekend verloop, waarbij verschillende factoren bepalen of een crisis wel of niet ontstaat. Daarbij is de rol van het Veiligheidsbureau vooral om te faciliteren en ondersteunen. Bij de twee protestacties is onze crisisorganisatie actief geweest in de voorbereiding. Daarbij hielden we ons met name bezig met het verbinden van partijen, het faciliteren van de inzet van partners in het netwerk en het ondersteunen rondom de mogelijke effectbeheersing.